Dziś tak sobie właśnie pomyślałem :)
Jako w duszy i w głowie cały czas prosty elektryk ale przekwalifikowujący się ;) siedzę w IINiSB na wykładzie obowiązkowym „Metodyka pracy z czytelnikiem dziecięcym” gdzie kobita mi mówi o psychologi dziecka, fazach rozwoju, innych okropieństwach
yesooo co ja tutaj robię?
gdzie ta informacja naukowa? gdzie te bazy danych, przetwarzanie, wyszukiwanie informacji…. jeszcze trochę a o pieluchach będzie i zupkach przecieranych ;)
Wykład się skończył jako że plan jest jaki jest /taki że pożal się boże/, przerwa dłuuuga mnie czeka :( bo na prawo autorskie w sali na 30 osób wcisnęło się 60 /jak mi później doniesiono/ więc nie będę się wciskał i ja jeszcze. Mam 4 pkt z ogunów, 4 z instytutowych fakultetów to mi wystarczy na ten semestr. Zwłaszcza że swój zapis oddałem potrzebującym bez niczego, którzy przegrali nierówną walkę z usosem. Po spacerku wracam na ćwiczenia do wykładu co mnie troszkę przeraził tematyką i stało się pięknie :)
Ćwiczenia te już lubię!
Faktycznie mi się to przyda, bo choć są różnice między dorosłymi a dziećmi, to ja już sobie coś z tego dopasuję :) do wykorzystania w życiu. Cóż nie jestem i nie zamierzam być bibliotekarzem zwłaszcza dziecięcym, ale przekazywane techniki się przydadzą również do obsługi dorosłych, a ileż to samoobserwacji się pojawi w toku tych ćwiczeń, hohoho, wykład zdecydowanie be – ale zabawy na ćwiczeniach cacy.
tak sobie myślę, a może wreszcie coś na moim poziomie się trafiło na tych studiach :) zabawy jakieś, rysowanki, przecież jestem facetem i jako taki rozwijałem się do 6 roku życia, a potem już tylko rosłem :D tak mi powiedzieli na tych studiach /koleżanki żeby nie było niedomówień/
Tak wiem miało być o usos-owej porażce, ale muszę trochę popracować nad pomysłem :) a jest szatański :> ciekawe tylko czy wyjdzie sensownie?
